Thought Pad

हूँ अंगद सा डटा, ना मैं बंदी हूँ  ज्ञानवापी के बाहर खड़ा मैं नंदी हूँ  सतयुग में महादेव ने था विषपान किया जग के रक्षा हेतु वह अमर बलिदान दिया  कलयुग में भी आयी बलिदान की बारी  आक्रांताओ ने काशी पर जब की सवारी  टूटा मंदिर, शिवलिंग भी टूटा  पर तोड़ न पाए थाती हमारी यवन आक्रमणों का मैं प्रतिद्वंदी हूँ  ज्ञानवापी के बाहर खड़ा मैं नंदी हूँ।। वर्षों से प्रतीक्षा है बाबा के मुक्ति की  तप में हु लीन शिव और शक्ति की  जब डमरू की ध्वनि से प्रलय मचेगा शिव के क्रोधाग्नि का तांडव नचेगा  कंकर कंकर घूम उठेगा शंकर के द्वार से गुलामी के निशान मिटेंगे प्रलयज्वार से  मुक्ति की आस का मैं अभिष्यंदी हूँ  ज्ञानवापी के बाहर खड़ा मैं नंदी हूँ।। माँ गंगा की पावन धारा से अभिषेक होगा  काशी का गलियारा सज उठेगा लहराएगा धरम का विजय निशान  जब बाबा लौटेंगे अपने स्थान  होगा उत्सव काशी के पुनर्निर्माण का गीत गाया जाएगा विश्वनाथ के गान का  उसी दिन का तो मैं आसंदी हूँ  ज्ञानवापी के बाहर खड़ा मैं नंदी हूँ।। - हर्षल कंसारा

परवा सकाळी नाशिकच्या एका संघ कार्यकर्त्याचा फोन आला, मा. प्रदीपराव केतकर यांचे निधन झाल्याचे कळले. ऐकून खूप वाईट वाटले. गेल्या ३-४ महिन्यांपासून कॅन्सरशी सुरू असलेली झुंज अखेरीस संपुष्टात आली.  थोडा वेळ शांत चित्ताने विचार केल्यावर त्यांच्या अनेक आठवणींना उजाळा मिळाला. अत्यंत प्रेमळ आणि शांत स्वभावाचे प्रदीपराव माझ्यासाठी एक पितृतुल्य व्यक्तिमत्त्व होते. जळगांवला इंजिनियरिंगचे शिक्षण घेत असताना माझी काही हक्काची घरं होती, अर्थात अजूनही आहेत! त्यातील एक घर म्हणजे केतकरांचे! प्रत्येकवेळी भेटीत प्रेमाने विचारपूस करणे, सणवाराला आवर्जून घरी जेवायला बोलावणे, ज्यामुळे घराची, कुटुंबाची कमी जाणवली नाही. अशी काळजी ते नेहमीच घेत, त्यामुळे त्यांच्या कुटुंबाशी नाळ जुळली ती कायमचीच!  प्रदीपराव आयकर विभागात एक अधिकारी होते, अत्यंत कर्तव्यदक्ष व प्रामाणिक, अशीच त्यांची ओळख. आयकर विभागातील लोकांना कितिशा संधी मिळतात, आपली व कुटुंबाची वैयक्तिक प्रगती करण्याची!! परंतु अशा अनेक संधी झुगारून त्यांनी आपली कारकीर्द पार पडली होती, ही त्यांची विशेषता! संघाचा कार्यकर्ता व्यवहारी आयुष्यात कसा असावा ह